اهالی منطقه16 می‌گویند اشیایی مشکوک را از تنه درختان پیدا و همه را خارج کرده‌اند
درختان این محله گوش دارند!
رضانیکنام
ماجرا از آنجا شروع می‌شود که یکی از کاسبان محله که به شغل قصابی مشغول است برای وصل کردن طنابی به درخت روبه‌روی مغازه‌اش با وسیله‌ای شبیه میخ آهنی برخورد می‌کند و به دلیل کنجکاوی زیاد آن را به زحمت از تنه درخت بیرون می‌کشد،
اما در کمال تعجب به جای یافتن میخ آهنی با دستگاه پیچیده‌ای مواجه می‌شود که از دید ساکنان محلی شبیه میکروفن و یا نوعی دستگاه شنود است که البته کاربرد متفاوتی می‌تواند داشته باشد. جالب‌تر آنکه این وسیله ناشناخته در تنه همه درختان این راسته و حتی خیابان‌های دیگر منطقه16 نیز دیده می‌شود و تقریباً شبیه هم هستند. درگزارش پیش رو از زاویه نگاه شهروندان به طرح موضوع پرداختیم و در ادامه به سراغ «محمد ابوالقاسم‌پور» رئیس اداره فضای سبز شهرداری منطقه16 رفتیم تا بدانیم این وسیله ناشناخته چگونه از تنه درختان این محدوده سر در آورده است.
دستگاه کشف شده از داخل تنه درختان خیابان حیدری شبیه میخ آهنی است و 2 بخش اصلی دارد. قسمت داخلی آن با فنرهای کوچک و سیم‌های بسیار‌ریز به کیت الکتریکی متصل می‌شود و بی‌دلیل نیست که با توجه به ظاهرش هرکسی که برای نخستین بار آن را در دستش می‌گیرد به ماجرا مشکوک می‌شود. این‌طور که قاب‌فروش قدیمی محله عنوان می‌کند اهالی تعداد دیگری از این اشیای عجیب را در محله‌شان از تنه درختان بیرون کشیده‌اند، اما نمی‌دانند که کارشان درست بوده است یا خیر.
شم پلیسی شهروندان کار دست درختان داد
خب در بین شهروندان آدم‌هایی هستند که به این ماجراها به شکل داستان‌های پلیسی نگاه می‌کنند و با بیان تراوشات ذهنی‌شان به آن هیجان و جاذبه بیشتری می‌دهند. عطا جوراب‌فروش که بین اهالی به «آقای پوآرو» شهرت دارد یکی از همین آدم‌های کنجکاو است. او در این زمینه نظریه‌های مختلفی دارد و حدس‌های خود را روی دایره می‌ریزد.
آقاعطا دستگاه کوچک آهنی را درکف دست راستش می‌گذارد و همان‌طور که اجزای داخل آن را نشان‌مان می‌دهد با هیجان مدعی می‌شود: «به نظر بنده این دستگاه پیچیده میکروفن مخفی و برای شنود حرف رهگذران است، اما معلوم نیست چه کسی و یا چه کسانی این کار را کرده و چه هدفی داشته‌اند.» انگار کشف این دستگاه بهانه‌ای شده تا شم پلیسی سایر شهروندان نیز بیدار شود،
چراکه یکی دیگر از ساکنان خیابان شهید وفایی که به‌طور اتفاقی متوجه ماجرا شده مسئله را حل شده می‌داند و مثال جالبی می‌زند: «مگر سریال خانه امن را در تلویزیون ندیده‌اید. این وسیله به احتمال زیاد نوعی وسیله امنیتی و انتظامی برای شناسایی و دستگیری مجرمان و خلافکارانی است که در این خیابان تردد می‌کنند و از طریق صدای‌شان خیلی زود شناخته و بازداشت می‌شوند.»
شروع یک معمای پیچیده و چند سؤال بی‌جواب
شهروندان در زمینه وسیله ناشناخته‌ای که در دل درختان جوان و کهنسال منطقه16جا خوش کرده‌اند دیدگاه‌های شبیه به هم داشتند و البته نگرانی از این بابت که مبادا در زمان صحبت و گفت‌وگو کسی صدای‌شان را بشنود، چراکه به گمان خودشان هنوز نمی‌دانند این کار را کدام نهاد یا سازمانی انجام داده و یا اصلاً داستان چیست و اینکه برای پایان دادن به شک و تردیدهای‌شان باید این موضوع را در نخستین فرصت به اطلاع مراجع و دستگاه‌های مربوطه انتظامی برسانند.
اکبری بازنشسته است و در طول روز ساعاتی را با دوستان همسن و سالش می‌گذراند که بیشتر کاسبند. او در این زمینه به نکاتی اشاره می‌کند. می‌گوید: «چرا کسی تاکنون متوجه این وسیله مشکوک در تنه درختان محله‌ها نشده است و کسی هم ندیده که آن را چگونه برتنه درختان کوبیده‌اند. کار نصب این تعداد وسیله آهنی بر تنه درختان انبوه خیابان حیدری کار ساده‌ای نیست که بتوان آن را بی‌سر و صدا انجام داد و کسی متوجه آن نشود. پس 2 فرضیه وجود دارد. یا این کار را شبانه و دور از چشم رهگذران و ساکنان انجام داده‌اند یا اینکه این کار مربوط به سال‌های گذشته و زمان کاشت نهال است که به مرور با بزرگ شدن درختان این تراشه‌ها نمایان شده است.»
برای حل این معمای پیچیده و پی بردن به سؤال‌های بی‌جواب شهروندان چاره‌ای نیست که آن را از طریق مسئولان مربوطه پیگیری کنیم تا بلکه نگرانی اهالی منطقه16 خاتمه پیدا کند.
رئیس اداره فضای سبز شهرداری منطقه16/جای نگرانی نیست
وقتی موضوع کشف وسیله مشکوک در یکی از خیابان‌های منطقه 16 اتفاق افتاد شهروندان از زاویه دید خود به ماجرا نگاه کردند و برای سؤالات‌شان پاسخ‌هایی نیز مطرح کردند که فقط دیدگاه شخصی‌شان بود، اما «محمد ابوالقاسم‌پور» رئیس اداره فضای سبز شهرداری منطقه16 به‌عنوان فردی که سال‌ها در این حوزه فعالیت کرده و حفظ و نگهداری درختان و فضای سبز را در حیطه اختیارات و وظایف این حوزه می‌داند نکاتی را مطرح می‌کند که بد نیست شهروندان نیز در جریان چند و چون آن قرار بگیرند.
او با صراحت عنوان می‌کند که این ماجرا پلیسی و امنیتی نیست و اهالی به هیچ عنوان نگرانی در این زمینه نداشته باشند. ابوالقاسم‌پور می‌گوید: «سازمان پارک‌های شهرداری تهران حدود 10 سال پیش و برای شناسنامه‌دار کردن درختان اقدام به نصب نوعی کارت شناسنامه و به اصطلاح علمی «تگ» کرد تا کارشناسان فضای سبز بتوانند به راحتی اطلاعات درختان را شامل نوع، سن و سال و... را به وسیله دستگاه کارتخوان رصد کنند که البته این طرح به دلایلی نیمه‌تمام رها شد و ادامه نیافت. بنابراین این وسیله یا همان کارت شناسنامه درختان اکنون چندان کارایی ندارد و شهروندان نگرانی بابت آن نداشته باشند.»
ابوالقاسم‌پور از اجرای طرح پایش درختان وثبت اطلاعات آن در دفترچه پایش به‌عنوان طرح جایگزین کارت شناسنامه یاد می‌کند و می‌گوید: «این طرح دقت و سرعت بیشتری دارد و این امکان را فراهم می‌کند تا اطلاعات به‌روز شده‌ای در زمینه تعداد و نوع درختان منطقه 16 در اختیار داشته باشیم و همه روزه بتوانیم وضعیت سلامت درختان را مورد بررسی قرار دهیم.»
